Mijn helingsreis begon na het overlijden van mijn moeder. Enige tijd later kreeg ik de diagnose PTSS. In de diepste periode daarvan had ik meerdere paniekaanvallen per dag en leefde ik vrijwel continu in een staat van derealisatie. Mijn lichaam gaf toen al talloze signalen af, maar ik wist niet hoe ik die moest herkennen en negeerde ze volledig.

Ik startte een traject binnen de reguliere zorg, waar ik gelukkig veel aan heb gehad. Toch voelde ik al snel dat er méér nodig was; dat het trauma diep in mijn systeem was verankerd. Daarom vervolgde ik mijn pad in het meer alternatieve circuit. In de loop van mijn reis heb ik veel verschillende therapieën geprobeerd, en naar mijn ervaring heeft elke vorm iets waardevols toegevoegd aan mijn heling.

Op een bepaald moment kwam ik in contact met energietransmissies. Tijdens die sessies kon ik de diepere lagen echt aanraken. Huilen, schreeuwen, gillen — alles kwam vrij, en telkens voelde het als een enorme opluchting. Het werd steeds duidelijker voor me dat heling niet alleen mentaal plaatsvindt, maar ook lichamelijk en energetisch; vooral bij grotere trauma’s kan dat heel diep verscholen liggen.

Ik ben van ver gekomen, en hoewel ik nog niet volledig ben waar ik wil zijn, voel ik dat elke stap me dichter bij mezelf brengt. Mijn lichaam vraagt nog steeds om aandacht, en daarom blijf ik, naast het geven van sessies, zelf ook regelmatig sessies ondergaan om mijn eigen helingsproces verder te verdiepen.